Celebrate Navaratri and protect your kids from liberalism

 नवरात्रि की हार्दिक शुभकामनाएं.

In a WhatsApp group, one friend called it as a Protein festival; another called it a pro-teen festival.  How true!  Our festivals can be fun for the teens and can also keep them connected with our roots.  More importantly, they can prevent them from becoming a toxic liberal.  Here are some to-dos for parents and grandparents to protect their children from the toxicity of liberalism.

Liberalism is a political and moral philosophy based on the rights of the individual, liberty, consent of the governed, political equality, right to private property, and equality before the law.  The fundamental problem of liberalism is its total disconnect from reality, aesthetics, and all good things that come from traditions.

Some of the ideals of liberalism were always there, not at a practical or social level but at a more spiritual level.   The practical world is a lot different and it can be a mess if ideals of the spiritual world are applied without proper understanding.  Humans are inherently good and religions with a God as a basis try to direct wayward people to a path that enriches the society.  Liberalism works against the fundamentals of a society.  Right of the individual, liberty, and other principles of liberalism break down established institutions like family and community.

The communities that became less religious resulted in the rise of liberalism.  Some of the examples are - migrant Jews, migrant Hindus, and Europeans who abandoned Christianity. ​  Which communities are less prone to produce liberals? Muslims, religious Christians, orthodox or traditional Jews, and Hindus.  Humans need a sense of belonging to be connected with others.  For this sense of belonging, he gives up on some of his individual rights and liberty to in a family and community.

But what is so attractive to kids that makes them liberals?  Teens tend to be idealistic.  Liberalism is an attractive choice as it also allows for greater personal freedom.  A life free of control from the parents and the society is very attractive to a teen.  So, he or she tends to take that absolute freedom as an ideal along with its paraphernalia present in liberalism.  It is an illusion that liberalism promotes individual rights and liberty; but by becoming a liberal, one gets enslaved by its ideals.  He is also bound by the group of people who believe in such an ideology.   It is as if liberalism tries to replace religion.  In the process, it breaks down families and societies. 

We understand the damage it causes to the society.  So, let's move on to factors that work against it.  The absolute freedom that liberalism advocates is probably the only one to be countered.  There is no such thing as absolute freedom even if it does not harm others.  

The best vaccination against liberalism is religiosity.  Try to be as religious as possible; at the same time, do not overdo it to trigger a hatred for religion.  Insist on symbols, habits,​ and rituals specific to your community. These are clearly against individual liberty.  Kids should learn that by giving up some individual liberty, they get the comfort of belonging to a family and a society.  They should know that values like cooperation, and acceptance of differences are the ones that sustain the human race - not uncontrolled individual liberty.

Symbols are easy to follow. ​Loss of symbols is the first step towards liberalism.  If a mother gives up on Sindhur, the daughter might color her hair; if the mother gives up on bangles, the son might wear them.  Mothers play a bigger role than the father, in retaining symbols.  Unless you want the children to not conform to an order, do not give up the symbols of your community.

Habits may be affected by the lifestyle, which is affected by habitat. The farther one moves away from his community, the higher the risk of losing the habits.  Minimize such risks by living closer to your native place as much as possible.  Try to maintain the habits you had when you were young - like feeding the crows, observing fasting, and celebrating festivals with the seriousness your ancestors may have had.

Coming to rituals, insist on active rituals like chanting, singing, going to temples, or performing Pooja over passive ones like listening and meditation. The long sermons Christians got to listen to in their Sunday masses must have driven them away from Christianity in Europe.  Meditations must have bored most Buddhists.  Irrespective of whether an expressive ritual uplifts an individual or not, it is important to note that he or she is kept busy and the mind is not idled to be converted to a devil's workshop - at least for that hour or so.

In addition to giving a sense of comfort with the self and belonging to the family, these will build an affinity towards the community.  Such affinity will define the boundary for individual liberty. Individual rights and liberty can't exist at the cost of family and community relationships will be stressed.  Other pillars of liberalism will come crashing down once these limitations are experienced and understood.

கோவில்கள் ஏன் அரசின் கைகளிலிருந்து விடுவிக்கப்பட வேண்டும்?

 ‘கிறிஸ்தவர்கள் பள்ளிகளையும் கல்லூரிகளையும் ஆரம்பிக்காது இருந்தால், இந்த நாட்டில் பாதிக்கு மேல் படிப்பறிவின்றி இருப்பர்’ என்று அவ்வப்போது திராவிட அரசியல்வாதிகள் கிறிஸ்தவர்களின் கூட்டங்களில் பேசுவதுண்டு.  அதே போல, கிறிஸ்தவர்கள் இல்லாவிட்டால் மக்கள் மருத்துவமனைகள் இல்லாது நோயில் உழன்று கொண்டிருப்பர் என்ற கருத்தும் இருக்கிறது.  இதில் உண்மை இருக்கிறதோ இல்லையோ, கல்வி மருத்துவமனைகளில் கிறிஸ்தவ நிறுவனங்களின் ஆதிக்கம் அதிகமாகவே இருந்துவந்துள்ளது.

கல்வியும் மருத்துவமும் வணிகமயமான காலத்திற்கு முந்தைய காலகட்டத்திலிருந்து இதைப் புரிந்து கொள்ளவேண்டும்.  அவை இரண்டும் வணிகமயமானது துரதிஷ்டவசமானது. அவை வணிகமயமாக இல்லாமல் இருக்க வேண்டும் என்றால் லாபத்தை எதிர்பார்க்காமல், மக்களின் கொடையை மட்டுமே நம்பி இருக்க வேண்டும்.  அப்படித்தான் கிறிஸ்தவ கல்வி நிறுவனங்களும், மருத்துவமனைகளும் இயங்கின.  மேலை நாடுகளில் உள்ள சர்ச்சுகளில், இந்தியா போன்ற மூன்றாம் உலக நாடுகளின் மக்களுடைய நன்மைக்காக என்று கூறி பெறப்பட்ட நிதி தான் இந்த நிறுவனங்களை நடத்த உதவியது.

ஹிந்துக்களில் யாருக்கும் உதவும் எண்ணமே இருந்ததில்லையா?  நிச்சயமாக இருந்துள்ளது, இருக்கிறது, இருக்கப் போகிறது.  உதவும் எண்ணம் கொண்டிருந்த சில வளமான ஹிந்துக்கள் பள்ளிகளையும் கல்லூரிகளையும் தொடங்கினர்.  பிராமணர்கள் அதிகம் உள்ள திருச்சி, சென்னை போன்ற இடங்களில் அவர்கள் தொடங்கிய பள்ளிகள் அதிகம்.  மேலும் சிலர் தங்கள் ஜாதியினரின் ஒத்துழைப்புடன் அறக்கட்டளைகளைத் தொடங்கி, அதன் மூலம் பள்ளிகளைத் தொடங்கினர்.  பின்னர் தென் மாவட்டங்களில், நாடார் பள்ளிகளும், மேற்கு மாவட்டங்களில் செங்குந்தர் பள்ளிகளும் தொடங்கப்பட்டன. ஆனால் கல்லூரிகளைப் பொறுத்தவரை, ஹிந்துக்கள் ஆரம்பித்த கல்லூரிகள், விகிதப்படி, கிறிஸ்தவக் கல்லூரிகளைவிட மிகக் குறைவு.  ஏனென்றால், கல்லூரிகளை நடத்த மூலதனம் அதிகம் தேவை; அவற்றில் சேரும் மாணவர்களின் எண்ணிக்கையும் குறைவு.  மேற்படிப்பை வழங்கும் கல்லூரிகளை மதமாற்றத்திற்கு, கிறிஸ்தவ நிறுவனங்கள் பயன்படுத்தத் தொடங்கின.  அவ்வாறு மதம் மாற்றியதைத் தம் சாதனைகளாகக் கூறி, மேலை நாட்டு கிறிஸ்தவர்களிடம் அடுத்த ஆண்டுக்கான கொடைகளைப் பெற முடிந்தது.

ஆனால் தனி மனிதனாக ஜாதி கூட்டமைப்பில் இல்லாது உதவும் எண்ணம் கொண்ட சராசரி ஹிந்து, என்ன செய்வான்?  அருகில் உள்ள கோவிலின் உண்டியலில் தன்னால் இயன்ற தொகையை காணிக்கையாகப் போடுவான்.  அந்தத் தொகை நல்ல காரியங்கள் செய்யப் பயன்படும் என்பதே அவன் கருத்து.  அதிலிருந்து கோவில் அர்ச்சகர் போன்ற பணியாளர்கள் சம்பளமாகப் பெறும் தொகை மிகக்குறைவு என்பதும் அவனுக்குத் தெரியும்.  சாதாரணமான கிராமக் கோவில்களில், வளமான கோவில் அர்ச்சகரையோ, ஓதுவாரையோ, கோவில் இசைக் கலைஞர்களையோ காண்பது அரிது. இருந்தாலும் காணிக்கை அளிக்கும் பக்தர்கள் காணிக்கை அளித்துக் கொண்டு தான் இருக்கின்றனர்.

கோவில் ஒரு கல்வி நிறுவனத்தை நடத்துகிறது அல்லது ஒரு மருத்துவமனையை நடத்துகிறது என்றால், தான் போட்ட காணிக்கை நல்ல காரியத்திற்குப் பயன்படுகிறது என்ற நிறைவு பக்தனுக்கு ஏற்படும்.  இப்போது ஏன் அப்படி இல்லை?  உண்டியலில் போடுவது கோவிலுக்குக் கூட பயன்படுகிறதா என்று யாருக்கும் தெரியாது.  அதனால் நேரடியாக அர்ச்சகரின் தட்டில் பக்தன் தன் காணிக்கையை இடும் வழக்கமும் தொடங்கிவிட்டது.  ஓதுவார்கள், இசைக்கலைஞர்களின் நிலை அதைவிடக் கொடுமை.  சில கோவில்களில் அவர்கள் கையேந்தி பிச்சை கேட்கும் அவல நிலையும் உள்ளது.

மொத்தத்தில் கோவில்கள் சுதந்திரமாகச் செயல்படும் அறக்கட்டளைகளின் கீழ் இல்லாமல், அரசின் நிர்வாகத்தாலும், அரசின் தேவையற்ற தலையீட்டினாலும் சீரழிந்து, மக்களின் கொடைகள் எங்கு செல்கின்றன என்று தெரியாத நிலையில் உள்ளன. 

உள்ளூர் அறக்கட்டளைகள் கோவில்களை நிர்வகித்தால் என்னவெல்லாம் சாத்தியமாகும்?

1. கோவில்களின் அன்றாட செயல்பாடுகள் குறைவின்றி நடக்கும்.

2. உபரி நிதி உள்ள கோவில்கள் அந்த நிதியை எவ்வாறு செலவு செய்யலாம் என சுதந்திரமாகத் திட்டமிட முடியும்.  

3. தனியாகவோ, பிற கோவில் அறக்கட்டளைகளுடன் இணைந்தோ, அந்தந்தப் பகுதிகளில் நல்ல கல்விக் கூடங்களையும் தரமான மருத்துவமனைகளையும் நிறுவி, நடத்த முடியும்.

4. உபரி நிதி உள்ள கோவில்கள், பற்றாக்குறை கோவில்களுக்கு உதவ நினைத்தால் அது வெளிப்படையாக, சம்பந்தப்பட்ட மக்களின் ஒப்புதலுடன் சாத்தியமாகும்.

5. நேரடியாக, உள்ளூர் நீர் நிலைகளைப் பாதுகாத்து அவற்றை மக்களுக்குப் பயனுள்ளதாக வைத்திருக்க முடியும்.

6. கிராமங்களில் பிற பொது கட்டமைப்புகளை உருவாக்கி, அவற்றால் கிராம நலம் பெருகும்.

7. ஒத்துழைப்பும் வளமும் உயர, நகரங்களுக்கு மக்கள் குடி பெயர்வது குறையலாம்.

இவை எல்லாம் நடந்தால், கல்வி, ஏழ்மை, தனிமை போன்ற காரணங்களுக்காக மதம் மாறுவது நிற்கும். ஆனால் இவற்றை செயல்படுத்த கட்சி பாகுபாடின்றி, எந்த அரசுக்கும் துணிவில்லை.  ஹிந்துக்களின் வாழ்வியல் பாதுகாக்கப் படவேண்டியது என்ற எண்ணம் ஹிந்துக்களுக்கே இருப்பதில்லை.

மதமாற்றத்தால் ஹிந்து தர்மத்திற்கு ஆபத்தா இல்லையா?

 ஹிந்து மதம் நம்மை எல்லாம் விடப் பெரியது.  நாம் அழிந்துவிடப் போகும் அற்ப ஜீவிகள்; சனாதனம் அழிவில்லாதது.  எந்த மத மாற்றத்தாலும் அது அழியப்போவதில்லை.

வரவிருக்கும் ஆபத்தை உணராத ஹிந்துக்கள் கூறுவது தான் மேற்கண்ட கருத்து.  அதில் ஓரளவு உண்மை உள்ளது  ஆனால் மதமாற்றத்தால் என்ன நடக்கிறது என்று அறிந்து கொள்வது அவசியம்.  

முதலாவதாக அழியப்போவது, நான் முன்னே குறிப்பிட்ட சுதந்திரம்.  காலத்திற்கும் சூழலுக்கும் ஏற்றபடி, தனது தெய்வங்களைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளும் சுதந்திரத்தை இழக்கிறான்.  அவன் குடும்பத்தினரும் சந்ததியினரும் கூட இந்த சுதந்திரத்தைப் பெற முடியாது.

இரண்டாவது குடும்ப உறவுகள்.  மதமாற்றத்தால் உறவுகள் முறிந்ததை அறிவோம்.  (என்னுடன் பணி புரிந்தவர் தான் விரும்பிய பெண்ணை மணந்து கொள்வதற்காக மதம் மாறிய சம்பவங்களும் அதற்குப் பின் அவர்களுடைய குடும்பத்தில் அமைதி குலைந்ததையும் பார்த்திருக்கிறேன்.)  இதை விவரமாகப் பார்க்கவேண்டுமென்றால், ஒரு மதப்பிரச்சாரகரின் மகள் அளித்த பேட்டியை பரிந்துரைக்கிறேன்.  (https://www.youtube.com/watch?v=r-fITuua3jY)

மூன்றாவது சமூகம்.  இந்தியக் குடும்பங்கள் குலத்துடனும் ஜாதிகளுடனும் இணைந்தவை.  குடும்பப் பிணக்குகளைத் தீர்க்க அவை உறுதுணையாக இருக்கின்றன். சிதைந்த குடும்பங்கள், குலங்களுடன் ஜாதிகளுடன் இணங்கிப் போவதில்லை.   குடும்பப் பிணக்குகளைத் தீர்க்க அவர்கள் மத போதகர்களை நம்பியிருக்க வேண்டும்.  மத போதகர்கள் மதத்தால் வழி நடத்தப்படுபவர்கள்.  குடும்பத்திற்குத் தேவையான நெகிழ்வோ பரந்த அனுபவமோ இல்லாதவர்கள்.  குடும்பத்தின் பிரச்சினைகள் தொடரக்கூடிய சாத்தியம் உள்ளது.  குடும்பங்களுக்கும் அவை சார்ந்திருக்க வேண்டிய குலங்களுக்கும் தொடர்பு அறுந்தால், என்ன ஆகும் என்பதை மேற்கத்திய நாடுகளில் காணலாம்.

என்னைப் பொறுத்தவரை, இந்த மூன்றில் முதலாவது மிக மிக முக்கியமானது.  வாழ்க்கையின் குறிக்கோளே விடுதலை என்று இருக்கும்போது, மனிதன் தன் ஆன்மீகத் தேவைக்கு ஏற்ற கடவுளை தேர்ந்தெடுக்க முடியாத நிலை மிகக் கொடுமையானது.  இழக்கக் கூடாத சுதந்திரம் அது.

மதமாற்றத்தால், ​ஹிந்து தர்மம் அழியுமா இல்லையா, என்ற கேள்விக்கு பதிலளிக்கும் முன்,  தனி மனிதன் தன் சுதந்திரத்தை இழக்க வேண்டுமா? குடும்பங்கள் பிரிக்கப்படுவதை அனுமதிக்க வேண்டுமா? குடும்பங்களும் அதிலுள்ள மனிதர்களும் தனித் தீவுகளாக வாழ்வது தான் மனித குலத்திற்கு நல்லதா? - போன்ற கேள்விகளுக்கு நாம் பதிலளிக்க வேண்டும்.

யார் ஹிந்து, யார் சனாதனி, யார் இவை இரண்டும் இல்லை?

 "பல தெய்வங்கள் உண்டு; அவர்கள் பல உருவங்களை ஏற்பது உண்டு; அவர்கள் மனிதர்களாக இறங்கி வருவதும் உண்டு; அவர்களை நீங்கள் உங்களுக்கு ஏற்ற வழியில் வழிபடமுடியும்.  உங்கள் தெய்வமும் அதன் வழிபாடும் காலத்திற்கேற்ப மாறும். உங்களுடைய நடத்தையும் அதன் பலனும் உங்கள் கையில்.  நீங்கள் வேண்டினாலொழிய, தெய்வங்கள் அவற்றில் தலையிடுவதில்லை."  இந்த நம்பிக்கை கொண்டவர்கள் சனாதனிகள்.

ஹிந்துக்கள் இந்த நம்பிக்கைக்கு உட்பட்டவர்கள்.  எனினும் இன்று  இந்த நம்பிக்கை இல்லாவிட்டாலும், என்றேனும் ஒரு நாள் இந்த நம்பிக்கையை ஏற்கும் சுதந்திரம் உள்ளவர்கள் ஹிந்துக்கள்.

இந்த சுதந்திரம் இல்லாதவர்கள் ஹிந்துக்கள் அல்லர்.  சுதந்திரம் இருப்பதாக பொய்யாகக் காட்டிக்கொண்டு ஹிந்துக்களுக்கு எதிராக செயல்படும் உரிமை பெற்ற மதத்தினர் (அல் தகியா), சட்டபூர்வமாக அந்த மதத்திலிருந்து வெளி வரும் வரை, அவர்களை எப்படியும் ஹிந்துக்களாகக் கருத முடியாது.

வாழ்வின் குறிக்கோள் விடுதலை - முக்கியமாக மனத்திலிருந்து விடுதலை (விடுதலை பெற்று இறைவனுடன் ஐக்கியமாவது).  அதை எட்ட, பல படி நிலைகளும், பிறப்புகளும் வழிகளும் உண்டு. இது தனது மதத்தின் குறிக்கோள் அல்ல என்பவன் ஹிந்து அல்லன்.